Het was een mooie avond, het was deze mooie avond, toen ik thuiskwam van het toneel. Op Canvas werd een deel van mijn belastinggeld gebruikt voor een BelgaSport documentaire over Josip Weber. Ik keek maar half. Ik was wat aan het opruimen, mijn mail aan het nakijken, tot ik plots iets bekends zag flikkeren op de achtergrond. Beelden van het WK ’94, verdomme. Ik ging voor de televisie op de grond zitten en ik voelde mij alsof ik in een in thee gesopte madeleine had gebeten.
Voor wie net iets jonger of ouder is dan ikzelf: het WK ’94 is het Normandië, de maanlanding, de opsluiting van Paris Hilton van mijn generatie. Zelfs wie niet van voetbal hield, kan nu nog meepraten over de hete zomer, over bierglazen met de foto van Danny Boffin, over de goal van Philippe Albert, over covers van de Village People. De Canvasdocumentaire liet op een pijnlijke manier zien wat we als kind nog niet wisten: België schakelde zichzelf uit door een stomme ruzie bij het kaarten, en rancune heeft Webers carrière kapotgemaakt.
Meer drama eerder op de avond tijdens het Politikatoneel. My hood niggas spelen dit jaar een bewerking van The Witches of Eastwick die nogal trouw blijft aan de verfilming uit 1987. Geen slechte beslissing: omdat alles zo bekend aanvoelt, kan er af en toe verrassend uitgehaald worden. Het stuk is intelligent geregisseerd en wil niet per se alle losse draadjes uitleggen, iets waar ik me enorm aan kan storen bij amateurtoneel.
De laatste jaren zijn er twee dingen die het Politikatoneel typeren. In de eerste plaats een onberispelijk gebruik van geluid en licht (waar andere, grotere gezelschappen wel eens de mist in gaan), dit jaar aangevuld met prachtig geïntegreerde videobeelden, en in de tweede plaats een actrice die met kop en schouders boven de rest uitsteekt. De Hero van 2006, de Medea van 2007, de Felicia van 2008. Een eerstejaarsstudente uit de omgeving van Eindhoven (gokje) steelt volledig onverwacht de show met haar razendsnelle afdaling van poshness naar madness. Tijdens het WK ’94 was ze nog maar een kleuter.
