Het heeft iets aandoenlijks zoals ik hier lig, loom van het eten omdat ik nog steeds dubbele porties koop en niet helemaal zeker of er vanavond nog bezoek komt of niet. Ondertussen stel ik alle kleine klusjes uit die bij verhuizen komen kijken, want dat lijken mij typisch dingen die beter door een volwassene worden gedaan.
Als een relatie die beëindigd wordt, zo voelt het wanneer een huisgenoot na meer dan drie jaar beslist dat hij toch liever bij een meisje wil wonen.
Het waren nochtans tijden, man, zoals toen met dat kapotte bed dat wij in nog kleinere stukken hebben gestampt op de parking van het busjesverhuurbedrijf omdat het anders niet in mijn auto paste. We dumpten de rommel in onze garage en gingen boven naar De slimste mens ter wereld kijken, toen nog onschuldig tijdverdrijf, op een oude matras die dienst deed als chaise longue.
Of de avonden van het voetbaltoernooi in de woonkamer, waarbij de plinten van de muren vielen en waaraan ik een dvd van Babyshambles overhield – een cadeau van het andere team om goed te maken dat het mijn voet bijna gebroken had.
Die keer, voorál die keer, dat wij een half bord spruiten met lamsworst lieten staan om met honderdvijftig over de autostrade naar Houthalen te razen om nog op tijd te zijn voor een voorstelling die we geen van beiden echt wilden zien.
Een tijdje samenwonen werd drie jaar, zonder dat wij dat in de gaten hadden, en onderweg veranderde alles. We begonnen allebei met hardlopen en gaven dat twee weken later weer op, we nodigden visite uit en bakten pannenkoeken, we maakten dezelfde grappen en schreeuwden dezelfde obsceniteiten naar de televisie en ergerden ons op dezelfde manier kapot aan elkaar. We vielen van de ene job in de andere en een van ons maakte toekomstplannen terwijl de andere de zijne opblies en, god, wat is het allemaal veel te vlug voorbij gegaan.
Elke avond reis ik van Kruidtuin naar Kruidtuin terwijl ik mij afvraag of alles nu pas echt goed met mij gaat, of dat ik toch liever terug wil naar vroeger. Maar uiteindelijk heb ik mij altijd al zo gevoeld, dus heel erg kan dat niet zijn.