Het is niet enkel door mijn haar dat ik ’s avonds binnen blijf. Ik heb het een beetje gehad met die inwisselbare optredens, met lachen naar mensen die ik nauwelijks ken, met uitkijken hoeveel ik drink omdat ik achteraf nog terug naar huis moet rijden. Misschien zou ik een leukere man zijn als ik mij een appartement in het centrum kon veroorloven.
Maar aan de andere kant had ik nog steeds niets gehoord van Broken Glass Heroes, het nieuwe groepje van Pascal Deweze en Tim Vanhamel, en was dat geen goede reden om toch nog eens een vrijdagavond in Het Depot door te brengen? Het klonk fantastisch. Okee, er waren te veel mensen die in mijn persoonlijke ruimte kwamen dansen en anderen die maar bleven praten doorheen de mooiste liedjes maar zoveel maakte dat niet uit, want ik had eindelijk nog eens muziek gehoord die mij kon beroeren van begin tot eind.
Na Broken Glass Heroes begon het Hindu Nights feestje en daar voelde ik mij nog steeds niet op mijn gemak. Dat gaf niet, want ik zou snel weg kunnen: de volgende ochtend moest ik vroeg op om een trein te missen naar Amsterdam. Ik dronk drie biertjes, want ik had een slaapplaats in het centrum.