Ik zeg het niet vaak genoeg, maar ik word omringd door allemaal lieve mensen. Lieve mensen die over de Joke Schauvliege challenge hebben gehoord en in mijn plaats de stukken uitkiezen waarnaar ik zeker moet gaan kijken. Het enige wat ik daarna zelf nog moet doen, is een dubbelrecensie schrijven over twee voorstellingen die meer met elkaar gemeen hebben dan je op het eerste gezicht zou denken.
Ik mocht naar een toonmoment van het nieuwe SPEECH van MARS! Veel hoofdletters, he? Typisch toneelvolk. Dit stuk wordt verkocht als een anarchistische mash-up van dans, muziek en gedachten van de generatie na de mijne en dat is exact wat ik kreeg. Choreografieën van lichamen, snippers tekst of zelfs alleen maar klanken, die even origineel als vertederend zijn. De weinige irritante fragmenten krijgen geen tijd om echt te storen. Vorig jaar was ik kapot van Sunday smile en werd ik onvoorwaardelijk fan van MARS! SPEECH speelt een klasse lager, maar toch wil ik in april absoluut zien wat ervan is geworden.
Een challenge als deze brengt je op plaatsen waar je anders nooit zou komen. Ik heb Oostende bezocht en vorige week wandelde ik door het achtergestelde Luchtbal in Antwerpen. Er was helemaal niets te zien en het zag er prachtig uit.
Ik mocht naar Naast/de verhalen die wij zijn van Braakland/Zhebilding. Veel slashes, he? Typisch toneelvolk. Sara Vertongen verzamelt verhalen van mensen uit de stad en archiveert die in haar rommelhok. Denk: Amélie Poulain met een zware depressie. Denk: een tekst met iets te veel zinnen die je al iets te vaak elders hebt gehoord. Onthou toch vooral: die adembenemende scène waarin oude trouwfoto’s worden geprojecteerd in een perfect decor, terwijl op de achtergrond typische Braaklandmuziek blijft doorspelen. Het onverwacht ontroerende einde. De seconde stilte na de ooh’s.
Een challenge als deze leert je nieuwe mensen kennen. Door mijn angst voor oude liften liepen wij dertien verdiepingen lang achter een vreemd koppel aan in een donker trappenhuis. Toen wij hen ook op straat de hele tijd bleven volgen, begonnen zij zich een beetje ongemakkelijk te voelen. Jammer. Wij hadden het vast goed met elkaar kunnen vinden/de verhalen die wij hadden kunnen zijn.