Een geboren minnaar, zo blijkt

I.

Ik lees een Japans boek op een stampvolle trein, rechtstaand, terwijl er langs vier kanten mensen tegen mij aanschurken. Ik maak mezelf wijs dat ik mij zo beter kan inleven in de cultuur.

II.

Toen ik vroeger zei dat ik de Vlaamse Woody Allen wilde worden, hoopte ik toch op iets meer dan alleen de vroegtijdige haaruitval en het onbeholpen gestuntel in de buurt van jonge meisjes.

III.

Aan de hoeveelheid rommel die ik op het internet heb besteld, merk ik dat het dringend tijd wordt om nog eens buiten te komen. Volgende week misschien. Als ik mijn nieuwe Gavin & Stacey dvd’s uitgekeken heb.

Ik ben de koning Midas zonder ruggengraat: aan alles wat ik aanraak, raak ik verslaafd.

IV.

In december heb ik meegedaan aan een schrijfwedstrijd, een gokwedstrijd en een wedstrijd waarvoor je gewoon een beetje geluk moet hebben. Dankzij meer dan een beetje geluk lagen er plots drié kerstverhalen van Ivo Victoria op mijn bureau. Niet boos zijn, Ivo: twee ervan heb ik al doorgegeven aan mensen die ik graag zie.