Raad eens waar Google je naartoe stuurt als je de zoekterm “iedereen is tegen mij” ingeeft? Precies: zonder omwegen hierheen. Het zou mij trouwens niet verbazen als dat nog echt het geval was ook. Deze week ben ik tot tweemaal toe heel Leuven afgelopen op zoek naar jong talent, en tot tweemaal toe heeft het jonge talent mij in het gezicht gespuwd. Het jonge talent weet dat ik niet graag een negatieve recensie schrijf en het heeft daarvan geprofiteerd.
Dinsdag bezocht ik een vernissage van twintig jonge kunstenaars die zich hadden laten inspireren door Rogier van der Weyden, de Vlaamse Primitief die deze week nog vaker werd genamedropt dan de Beatles. Een veelbelovend concept, tot bleek dat vijftien van die twintig jongelui niet veel meer te vertellen hadden dan: “zie ons hier eens Kunst maken!”
Alhoewel, het was niet allemaal doffe ellende. Een knul die graag Oscar Wilde citeert had een schilderij gemaakt waarvan ik dacht: “wij verstaan elkaar, makker”, een kleurrijke installatie-met-publieksparticipatie hing tegen het einde van de avond vol vertalingen van Morrissey en een onhandig clowntje had per ongeluk een hele kamer onder water gezet en zichzelf ei zo na geëlektrocuteerd. Een prima anekdote, dat is kunst. Die blik in haar ogen, dat is kunst.
Tegen een uur of tien was ik zo aangeschoten van al die gratis Leffe dat ik had durven zweren dat ik Maartje Oostblog zag passeren op haar koddige fietsje. Een mooie avond om verschillende redenen, akkoord, maar daarmee had ik het jonge talent nog niet gevonden.
Wie weet hield het zich zaterdag wel schuil op het eindfeest van Leuven Draait in de Molens van Orshoven. Rudy Trouvé komt daar soms ook, en zoals wij weten schiet talent als paddenstoelen uit de grond overal waar Rudy Trouvé zijn voeten neerzet. Ja, dat viel dus vies tegen. Veel te laat voor de kortfilms moesten wij noodgedwongen een stukje Grand Moff Tarkin meepikken. Grand Moff Tarkin heeft een zangeres die overal liever zou zijn dan op het podium, die zingt alsof ze op hetzelfde moment ook de boekhouding van een kleine vzw aan het opkuisen is. Grand Moff Tarkin heeft ooit in het voorprogramma van The Lemonheads mogen spelen, maar Evan Dando lust graag drugs.
Na een wandeling door een beklemmend kleine expositie van foto’s (leuk maar niets origineels) en cartoons (niemand is nog grappig) had ik er schoon genoeg van. Ik ben naar huis gegaan, ik heb vegetarische hamburgers gegeten en ik heb naar Break Up van Pete Yorn en Scarlett Johansson geluisterd. Nog geen halfuur duurt dat cd’tje, maar ik kom er wel de hele dag mee door.
