Ik schrijf niet zoveel meer, he? Door ziek in bed te liggen ben ik mijn ritme een beetje kwijtgeraakt. Daarbij passen de meeste ideeën die ik tegenwoordig heb perfect in het 140-tekens vakje van mijn Twitterific.
Dat opstaan mij veel gemakkelijker valt nu het buiten weer licht is om tien voor zeven, bijvoorbeeld. Dat het toch een beetje tijdverlies lijkt wanneer mijn bezoek afzegt nádat ik het hele huis heb gepoetst. Dat ik ambitieuze plannen heb voor een low budget Temptation Island: De Vossemeren die ik binnenkort ga maken met behulp van een vangnet en een DV-camera.
Ik heb mijn twitteraccount al een hele tijd geleden aangemaakt, maar early adopter zijn op een sociaal netwerk wil toch vooral zeggen dat je je een half jaar lang kapotverveelt. Nu is de derde golf aangebroken, waarin steeds meer boeiende mensen en nieuwssites hun weg naar het medium vinden, en wordt het weer even leuk. Tot volgend jaar ook de hele familie Twitter ontdekt, bedrijven er reclame beginnen te maken en Koppen een halve uitzending wijdt aan “the next big thing”.
Profiteer ervan, nu het nog kan. Ik kan wel wat nieuwe vrienden gebruiken. Ondertussen beloof ik ook hier weer meer langere stukjes te schrijven.