Sinds dit weekend weet San F. Yezerskiy hoe meisjes zich voelen. De enige broek die hij ooit heeft gewild, bestaat niet in zijn maat. Maar goed, ik ben Rufus Wainwright niet, ik raak er wel overheen. Meer nog: nog geen tien minuten na de ontgoocheling stond ik al met mijn kledingbudget te zwaaien in de muziekwinkel, en omdat het een hele tijd geleden is dat ik nog aankooptips heb gegeven, volgt hier een overzicht van de oogst. Wat kan u zoal blindelings in huis halen?
Om te beginnen een cd’tje van The Notwist (de limited edition, twee euro extra is belachelijk weinig voor artwork als dit), Campbell & Lanegan (liever de vorige dan de nieuwe), Neil Young (een overzicht van “de oogst” zei ik, aren’t I a character?) of een verzamelaar van Otis Redding of Nina Simone. Niet toevallig allemaal platen die ik eerder deze maand al had gedownload. Wat kan ik zeggen? Ik ben een eerlijk man.
Een man ook die eens een avond alleen thuis was, en er dus van heeft geprofiteerd om die twee klassiekers al zo snel mogelijk grijs te draaien. U kan zich het bescheiden feestje voorstellen. Het dansen verliep wat onwennig, maar er was tenminste drank genoeg voor iedereen.
De overschot van het geld werd evenredig verdeeld over film, treinliteratuur, studiemateriaal en hooikoortspillen. Nu kunnen wij weer door het gras rollen alsof er nooit nog een morgen komt. Ik begin alvast zonder u.
