Categorie: kort

She almost spilled her lager toasting girls of great beauty

Ik schrijf niet zoveel meer, he? Door ziek in bed te liggen ben ik mijn ritme een beetje kwijtgeraakt. Daarbij passen de meeste ideeën die ik tegenwoordig heb perfect in het 140-tekens vakje van mijn Twitterific.

Dat opstaan mij veel gemakkelijker valt nu het buiten weer licht is om tien voor zeven, bijvoorbeeld. Dat het toch een beetje tijdverlies lijkt wanneer mijn bezoek afzegt nádat ik het hele huis heb gepoetst. Dat ik ambitieuze plannen heb voor een low budget Temptation Island: De Vossemeren die ik binnenkort ga maken met behulp van een vangnet en een DV-camera.

Ik heb mijn twitteraccount  al een hele tijd geleden aangemaakt, maar early adopter  zijn op een sociaal netwerk wil toch vooral zeggen dat je je een half jaar lang kapotverveelt. Nu is de derde golf aangebroken, waarin steeds meer boeiende mensen en nieuwssites hun weg naar het medium vinden, en wordt het weer even leuk. Tot volgend jaar ook de hele familie Twitter ontdekt, bedrijven er reclame beginnen te maken en Koppen  een halve uitzending wijdt aan “the next big thing”.

Profiteer ervan, nu het nog kan. Ik kan wel wat nieuwe vrienden gebruiken. Ondertussen beloof ik ook hier weer meer langere stukjes te schrijven.

Pretentious moi

Er zijn zo van die dingen die, zolang je klein bent, netjes in jouw plaats geregeld worden. Een nieuwe bril, bijvoorbeeld, of een afspraak bij de tandarts. Volgens mij moet je een mama zijn om zoiets niet te blijven uitstellen.

Omdat ik flink ben, ben ik vorige week dan toch maar eens gaan kijken voor die bril. Omdat ik héél flink ben, deed ik dat in een winkel die ik nog niet kende. De brillen waren mooi, maar ik werd geholpen door een klein, arrogant mevrouwtje met een schelle stem dat erop stond om in mijn plaats te beslissen wat ik mooi vind.

De dame maakte het zo bont dat ik de winkel wilde uitlopen, maar ondertussen had ik wel een mooie bril gevonden, dus bleef ik zitten en keek ik af en toe jaloers naar de mensen naast mij, die geholpen werden door een lieve homo. Toen het mevrouwtje mij bij na opschrijven van mijn gegevens ook nog eens met de voornaam begon aan te spreken, heb ik haar boos gevraagd of ze daarmee wilde ophouden. In een winkel ben ik meneer, tenzij ik u Echt Lief vind.

De rest van de dag heb ik mij een beetje een eikel gevoeld. Ik ben zo graag beleefd tegen iedereen. Maar ze had het verdiend, en ik heb toch lekker een mooie bril.

A weekend in another city

I.

Sinds deze week is het voor het eerst niet meer donker wanneer ik thuiskom van het werk. Ik heb nog geen muziek die daarbij past. Mijn liedjes klinken nog zwart in plaats van fel donkerblauw.

II.

Ik ga naar de bakker, nog maar voor de tweede keer sinds ik hier woon. Meestal zie ik te erg op tegen de drukte in de winkel, tegen de keuze tussen mezelf haasten of ongewassen onder de mensen komen. Het komt erop neer dat ik nog liever niet eet dan naar buiten te gaan. Dat lijkt mij geen normaal gedrag.

III.

De bus naar Den Bosch is twee keer groter dan nodig. De jury duwt de hele tijd in mijn rug en voert een discussie over de kandidaten. Zachte vrouwen zijn sterke vrouwen, zeggen ze. Buiten glijden paardjes in en uit het raam. De paardjes dragen een jas. Haha, ze denken dat ze mensen zijn.

IV.

De fotograaf van het ontvangstcomité kijkt ontgoocheld wanneer hij ontdekt wie de deelnemers zijn. Hij heeft net een kwartier lang foto’s van mí­j staan maken.

V.

Simonis brengt een meer dan puike set, maar het is Bo met de droeve oogjes die wint. Ze wil niet naast mij zitten op de terugweg. Wat een kapsones, nu al.

Gedichtendag

treed binnen allerzwartste
met je gezandstraalde ziel
gerangschikte tranen
treed binnen en brul als een dame

schreeuw onder een houten doek
opnieuw cadenza na cadenza
sterf in een lijf dat niet van jou is
zing tot bloedens toe
____________________ik wacht

beuk open de rode zaal
ik heb haar schoon en stil gemaakt
en smeek je wees mijn opera
da capo
______________kus dit lege hart

Goed, dan springen we maar mee op de kar. Maar alleen omdat Nasr Dichter des Vaderlands geworden is. Wie meer van knip- en plakwerk houdt dan van poëzie, kan de gratis Spinvis/Vinkenoog-EP Ritmebox downloaden.

You know that I would love to see you next year

De mevrouw-die-niet-helemaal-goed-was aan de bushalte bedankte mij omdat ik haar wou helpen met haar tas. “En beste wensen”, voegde ze daar nog snel aan toe. Dat is nu ook een uitdrukking die je maar één week per jaar kan gebruiken. Het idee is mooi natuurlijk, maar probeer in april maar eens iemand alle goeds toe te wensen zonder dat hij je bekijkt alsof jij ook niet-helemaal-goed bent.

Wij hebben het nieuwe jaar gevierd in een ijskoude schuur met onze mooiste kleertjes aan. Wij hebben uitbeelderke gespeeld en stoofvlees gegeten en toen buiten het vuurwerk begon, was 2008 al lang onopgemerkt vertrokken. Ik heb in 2009 al een eerste keer over een verlaten N74 gereden en al een eerste keer loeihard Rozane meegezongen.

Ik heb nog geen letter geschreven en dat ben ik ook niet meteen van plan.

I’ll just lay here and chew

De jaren ’70-kerstversiering in de hal van Brussel-Noord is het meest deprimerende wat ik ooit heb gezien.  Ik denk dat ik  vanmiddag maar eens koffiekoeken ga kopen voor de dakloze die daar een paar keer per week met zwier de deur voor mij openhoudt. Een verzoekplaatje zal het mij niet opleveren, maar ik  zou het  ook niet  fijn vinden als  hij zichzelf van kant maakte omdat hij de hele dag naar een plastic sneeuwman en furieus flikkerende sterren moet zitten kijken.

Of moet ik toch pistolets halen? Hebben alle daklozen diabetes, of is dat een vooroordeel?