Categorie: mevrouw

She wants to know when we’re in London next

Nog steeds op zoek naar krantenartikels die een gedicht verbergen, las ik vandaag in NRC Handelsblad dat jongeren maar moeilijk afstand kunnen doen van oude sms-berichten. Toen ik wilde bewijzen dat ik toch echt veel minder sentimenteel ben dan de rest van de kudde, bleek dat alle verjaardagswensen van vier maanden geleden nog in mijn inbox zaten.

Bugger.

Ik herinner mij één bericht dat ik zeker vier jaar lang heb bijgehouden. Het kwam van een meisje en ze bedankte mij voor een zelfgemaakt cd’tje dat ik tijdens de examens in haar brievenbus had gedropt. Een anekdote die ik alleen maar vermeld om Simonis’ mixtape madness te pluggen: ga, lees, klik, ontdek. En stuur mij af en toe een smsje, ik beloof dat ik het zal bijhouden.

Cynthia wore the prettiest dress

Je was mijn eerste liefde. We waren vier of vijf en gingen later trouwen, al weet ik niet helemaal zeker of dat nog wel doorgaat. Je had een naam die thuishoort in de films van Jean Renoir. Op school zag je me niet staan, maar ik mocht komen spelen tijdens de vakanties. We gaven elkaar kadootjes, waarvan er eentje nu al twintig jaar lang op mijn kamer staat: een klein bronzen beeldje van een krokodil, door je moeder meegebracht uit Afrika.

Je moeder was stewardess, en vroeger nog model geweest. Je vader was Tom Selleck, al heb ik nu ook weer niet zo‘n fantastisch geheugen. Je was het eerste kind dat ik kende met gescheiden ouders. In die dagen kon ik me nog niet voorstellen dat ook mijn eigen ouders later uit elkaar zouden gaan, en dat zelfs jij en ik elkaar zouden kwijtraken. De lagere school kwam sneller dan verwacht, en had zo haar eigen regels: van de ene dag op de andere werden Jongens en Meisjes als India en Pakistan, als rijstpap en doperwtjes, als Saartje Vandendriessche en dictielessen.

(meer…)

Each fallen robin

Nauwelijks een maand aan het werk, of ik  verhuis al  naar een minder hectische afdeling,  met  een eerste  loonsverhoging op zak. Als ik dit tempo  kan aanhouden,  trek ik tegen  het voorjaar van  2008 al in  in  mijn eerste Yezerskiy Tower op Fifth Avenue. Alsof ik het verhuizen nog niet beu ben.

Vanmorgen  heb ik in de Delhaize iemand gezien met wie ik al lang niet meer heb gepraat. Of dat nooit echt heb gedaan, ook al was dat soms dringend nodig. Ik heb croissants gekocht en een fruitsapje en ben naar buiten gegaan.