Zelfs het weer leest deze website en past zich aan aan mijn vakantie. Ik zweet, kijk meisjes, weiger ijs te eten en citeer Morrissey om interessant te lijken. Tussen dat alles door heb ik bedacht wat ik ga doen met de ‘SFY’-pagina die hierboven al zo lang op een bestemming wacht: vanaf nu zal ik daar zonder enige regelmaat een reeks melancholische miniatuurtjes (22×34 mm) online zetten. The devil will find work for idle hands to do.
Categorie: teken
Overexposure is the key
Geert heeft mijn tekeningen gevonden en er de schaar in gezet. Dat vind ik niet erg, alleen maak ik me stilaan wat zorgen over zijn geestelijke toestand. Wat nu nog onschuldige onzin lijkt, zou wel eens kunnen eindigen in de jury van de Canvascollectie.
Ik weet niet of het kwam door bovengenoemde Geert, bovengenoemd televisieprogramma of het nummer “Tree hugger” van de geweldige Kimya Dawson en haar babysitkindjes Antsy Pants, maar woensdagnacht ben ik aan het tekenen geslagen tot het weer tijd was om op te staan. Niet nadenken, tong uit de mond als een kleuter en als het niet lukt om een zittende kat te tekenen, dan blijft die kat maar rechtstaan.
Het resultaat kon je hier bekijken, het nummer van Antsy Pants staat hier. Kleurpotloodjes zien er flets en droevig uit op een laptop, maar daar kan ik niet veel aan doen. Binnen een week verdwijnt de hele boel. Ik heb immers een reputatie hoog te houden. Of wacht, is dat eigenlijk wel zo? Geert?
A day in the life
Magere meisjes vieren altijd feest
Na acht uur schrijven heb ik niet zoveel zin meer in blogtekstjes. Daarom probeer ik de komende dagen even iets anders. Oude tekeningen afwerken bijvoorbeeld, omdat ik daar blij van word.
Met de bus naar het werk
Meisjes van vijftien zouden verplicht gemuilkorfd moeten worden.
(Met dank aan Manga Tutorials.)